Jouw levensmolen, rond tollend in de hectiek van de dag. Je gaat maar door en door, waardoor je regelmatig jezelf voorbij loopt.

Tot je op het punt komt dat je jezelf (figuurlijk) omdraait en beseft dat het zo niet langer meer gaat en jezelf afvraagt: Wat wil ik?

Mag ik een stuk mee meelopen, op jouw pad van verlichting en inzichten?